Kuş akciğer virüsünün epidemiyolojik özellikleri:
Tavuklar ve hindiler hastalığın doğal konakçılarıdır ve sülün, beç tavuğu ve bıldırcın enfekte olabilir. Virüs esas olarak temas yoluyla bulaşır ve enfeksiyonun ana kaynağı hasta ve iyileşmiş kuşlardır. Kirlenmiş su, yem, işçiler, mutfak eşyaları, enfekte olmuş ve iyileşmiş kuşların hareketi vb. de bulaşabilir. Hava yoluyla bulaşma kanıtlanmamıştır, ancak dikey bulaşma meydana gelebilir.

Klinik belirtiler:
Klinik semptomlar beslenme yönetimi, komplikasyonlar ve diğer faktörlerle ilişkiliydi ve büyük farklılıklar gösteriyordu.
Genç tavuklarda enfeksiyonun klinik belirtileri: trakea gong, hapşırma, burun akıntısı, köpüklü konjonktivit, infraorbital sinüsün şişmesi ve boyun altında ödem, ciddi vakalarda öksürük ve baş sallama.

Yumurtlayan tavuklarda enfeksiyon sonrası klinik semptomlar: Hastalık genellikle damızlık tavuklarda ve yumurta üretiminin zirvesinde olan yumurtlayan tavuklarda görülür ve yumurta üretimi %5-30, bazen %70 oranında azalır, bu da fallop tüplerinin sarkmasına neden olur. ciddi vakalar; Yumurta kabuğu ince, kaba, yumurtadan çıkma oranı azalır. Hastalığın seyri genellikle 10-12 gündür. Öksürük ve diğer solunum semptomları olan kişi. Ayrıca sıklıkla bulaşıcı bronşit ve e. gibi durumlarda yumurtaların kalitesini de etkiler. coli karışık enfeksiyonu. Kafa şişmesi fenomeninin gözlemlenmesine ek olarak, aynı zamanda belirli nörolojik semptomların görülmesine ek olarak, bazı hasta tavuklarda aşırı depresyon ve koma görülür; vakaların çoğunda beyin bozuklukları vardır; belirtiler arasında kafa sallama, tortikollis, diskinezi, eylem ve antinozun istikrarsızlığı. Bazı tavuklar yıldızlara bakma pozisyonunda başlarını yukarı doğru eğerler. Hasta tavuklar hareket etmek istemezler ve bazıları yemek yemedikleri için ölürler.

Pulmoner virüsün neden olduğu pakisefalik sendromun klinik semptomları şu şekildedir: Broilerlerde enfeksiyon oranı 4 ~ 5 haftalıkken %100'e kadar çıkar ve ölüm oranı %1 ila %20 arasında değişir. Hastalığın ilk belirtisi hapşırma, bir gün konjonktivanın kızarması, gözyaşı bezinin şişmesi, sonraki 12 ila 24 saat içinde başta cilt altı ödemi görünmeye başladı, önce göz çevresinde, sonra başa doğru gelişti ve daha sonra alt çeneyi etkiledi. doku ve et. İlk aşamalarda tavuğun PAWS'si ile yüzünü kaşıması yerel kaşıntıya işaret ediyordu, bunu depresyon, hareket etme isteksizliği ve iştah azalması takip ediyordu. Infraorbital sinüs genişlemesi, tortikollis, ataksi, antinoz, solunum semptomları yaygındır.
Klinik belirtileritavuklarAkciğer virüsünün neden olduğu viral balon iltihabı: nefes darlığı, boyun ve ağız, öksürük, geç sekonder escherichia coli hastalığı, artan ölüm oranı ve hatta ordunun tamamen çökmesine yol açar.

Önleme tedbirleri:
Beslenme ve yönetim faktörlerinin bu hastalığın enfeksiyonu ve yayılması üzerinde büyük etkisi vardır; örneğin: zayıf sıcaklık kontrolü, yüksek yoğunluk, düşük kaliteli yatak malzemeleri, temizlik standartları, farklı yaşlarda karma üreme, iyileşmeden sonra hastalık enfeksiyonu vb. akciğer virüsü enfeksiyonuna yol açabilir. Güvenli olmayan bir dönemde gaganın kesilmesi veya aşılama, pulmoner virüs enfeksiyonunun şiddetini artırabilir ve mortaliteyi artırabilir.
Yemleme yönetimini güçlendirin: Yemleme yönetim sistemini ciddi şekilde güçlendirin, uygulanması söz konusu değil ve iyi biyogüvenlik önlemleri, akciğer virüsünün çiftliklere girmesini önlemenin anahtarıdır.
Sıhhi yönetim önlemleri: dezenfeksiyon sistemini güçlendirin, çeşitli dezenfektan bileşenlerinin kullanımını döndürün, kümesteki sıhhi koşulları iyileştirin, alan besleme yoğunluğunu azaltın, havadaki amonyak konsantrasyonunu azaltın, kümeste iyi havalandırma sağlayın Hastalıkların oluşumunu ve zarar derecesini önlemek veya azaltmak için alınan diğer önlemler daha iyi bir etkiye sahiptir.
Bakteriyel ikincil enfeksiyonu önleyin: Antibiyotikler, vitaminleri ve elektrolitleri arttırırken tedavi etmek için kullanılabilir.
Aşılama: Aşıların kullanımına ve kendi tavuklarının fiili durumuna göre makul bir aşılama programı geliştirmek için aşı bağışıklamasının olduğu yerlerde aşılar düşünülebilir. Ticari civcivler ve piliçler canlı aşıyı, yumurtacı tavuklar ise inaktif aşıyı değerlendirebilir.