Sülfonamidler geniş antibakteriyel spektrum, stabil özellikler, düşük fiyat ve aralarından seçim yapılabilecek çeşitli preparatlar gibi avantajlara sahiptir. Sülfonamidlerin temel yapısı p-sülfanilamiddir. Bakteriyel folik asit sentezine müdahale edebilir ve büyümesini ve çoğalmasını etkileyebilir, böylece Gram-pozitif bakterilerin çoğunu ve bazı negatif bakterileri inhibe edebilir.

Sülfaya karşı oldukça hassas olan bakteriler şunları içerir: Streptococcus, Pneumococcus, Salmonella, vb. ve orta derecede hassas olan bakteriler şunlardır: Staphylococcus, Escherichia coli, Pasteurella, Shigella, Listeria, bazı Actinomyces ve Treponema hyodysenteriae Ayrıca sülfonamidlere karşı da hassastır; Ayrıca coccidia gibi bazı protozoalara karşı da etkilidir. Sülfonamidlere duyarlı bakteriler direnç geliştirebilir.

Gerçek kullanımda sülfonamidler sıklıkla diğer ilaçlarla birlikte kullanılır. Erken sülfonamidlerin uzun süreli kullanımının olumsuz etkilerinin çoğu idrar yolu rahatsızlıkları, böbrek yetmezliği ve yem alımının azalmasıdır.

Toksik ve yan etkilerini azaltmak için öncelikle dozajın uygun olması, isteğe göre artırılıp azaltılmaması gerekir. Dozajın çok büyük olması toksik ve yan etkileri artıracaktır; dozajın çok küçük olması yalnızca tedavi edici bir etkiye sahip olmakla kalmayacak, aynı zamanda patojenik bakterilerin ilaca karşı direnç geliştirmesine de neden olacaktır. İkincisi, dozu azaltmak için amprolin ve sülfonamid sinerjistleri gibi diğer ilaçlarla birlikte kullanın. Üçüncüsü, formül izin veriyorsa eşit miktarda sodyum bikarbonat eklenebilir. Dördüncüsü, bakteriler sülfa ilaçlarına karşı farklı derecelerde çapraz direnç üretebilir, dolayısıyla belirli bir sülfa ilacına dirençli olduklarında başka bir sülfa ilacına geçmek uygun değildir. Genel olarak söylemek gerekirse, sülfa ilaçlarının başlangıç ​​dozu iki katına çıkarılmalı, akut dönemden sonra ilacın durdurulabilmesi için 3-4 gün ısrarla alınması gerekir.