Köpeğimin tendonu çekilirse ne yapmalıyım?

BİR

Çoğu köpek sporu seven ve koşan hayvanlardır. Mutlu olduklarında aşağı yukarı zıplarlar, kovalarlar ve oynarlar, hızla dönüp dururlar, bu nedenle sık sık yaralanmalar meydana gelir. Hepimiz kas gerginliği adı verilen bir terime aşinayız. Bir köpek oyun oynarken topallamaya başladığında ve kemiklerin röntgeninde herhangi bir sorun yoksa bunun bir kas gerginliği olduğunu düşünürüz. Sıradan kas gerginlikleri hafif vakalarda 1-2 haftada, ciddi vakalarda ise 3-4 haftada iyileşebilir. Ancak bazı köpekler 2 ay sonra bile ara sıra bacaklarını kaldırmakta tereddüt edebilirler. Bu neden?

Fizyolojik olarak kaslar iki kısma ayrılır: karın ve tendonlar. Tendonlar, vücuttaki kasları ve kemikleri birbirine bağlamak için kullanılan ve güçlü bir güç üreten çok güçlü kolajen liflerinden oluşur. Bununla birlikte, köpekler yoğun egzersiz yaptıklarında, basınç ve güç limitlerini aştığında, destek tendonları yaralanabilir, çekilebilir, yırtılabilir ve hatta kırılabilir. Tendon yaralanmaları, özellikle büyük ve dev köpeklerde şiddetli ağrı ve topallama olarak kendini gösteren yırtılma, kopma ve iltihaplanmalara da bölünebilir.

Tendon yaralanmalarının nedenleri çoğunlukla yaş ve kilo ile ilgilidir. Hayvanlar yaşlandıkça organları bozulmaya ve yaşlanmaya başlar ve tendonlarda kronik hasar meydana gelir. Yetersiz kas gücü kolaylıkla tendon yaralanmalarına neden olabilir. Ayrıca uzun süreli oyun ve aşırı fiziksel efor, genç köpeklerde tendon yaralanmalarının ana nedeni olan kontrol kaybına ve aşırı strese neden olabilir. Kas ve eklem gerginliği, aşırı yorgunluk ve yoğun egzersiz, tendonların optimal uzunluğun ötesinde uzamasına neden olur; Örneğin, yarış köpekleri ve çalışan köpekler sıklıkla aşırı tendon geriliminin kurbanı olurlar; Tendon yırtılması, tendon ayak parmakları arasında artan basınca, kan dolaşımının azalmasına ve iltihaplanma ve bakteriyel enfeksiyon olasılığına yol açarak sonuçta tendinite neden olabilir.

İKİ

Bir köpeğin tendon yaralanmasının belirtileri nelerdir? Topallama, düzgün ve normal hareketi engelleyen en yaygın ve sezgisel tezahürdür. Yaralanan bölgede lokal ağrı oluşabilir ve yüzeyde mutlaka şişlik görülmeyebilir. Daha sonra eklem bükme ve germe testleri sırasında doktorlar veya evcil hayvan sahipleri evcil hayvanın direncini hissedebilirler. Aşil tendonu hasar gördüğünde, evcil hayvan patilerini düz bir şekilde yere koyar ve yürürken ayaklarını sürükleyebilir; buna "plantar duruş" denir.

Tendonların işlevi kasları ve kemikleri birbirine bağlamak olduğundan, birçok bölgede tendon yaralanmaları meydana gelebilir; en yaygın olanı köpeklerde Aşil tendonu yaralanması ve biseps tendinitidir. Aşil tendonu yaralanması da iki türe ayrılabilir: A: yoğun aktivitenin neden olduğu travmatik yaralanma. B: Vücudun yaşlanmasından kaynaklanan travmatik olmayan etkiler. Büyük köpekler, büyük ağırlıkları, egzersiz sırasındaki yüksek ataletleri, güçlü patlayıcı güçleri ve kısa ömürleri nedeniyle Aşil tendonu yaralanmasına daha yatkındır; Biseps tenosinoviti, büyük köpeklerde de yaygın olan biseps kası iltihabı anlamına gelir. Enflamasyonun yanı sıra bu bölgede tendon kopması ve skleroz da görülebilir.

Tendonların muayenesi kolay değildir; çünkü bu bölgedeki şişlik ve şekil bozukluklarının kontrol edilmesi için bir doktorun veya evcil hayvan sahibinin dokunması, kasları etkileyen kemik kırıkları için röntgen muayenesi ve ciddi tendonların ultrason muayenesi gerekir. kırmak. Ancak yanlış teşhis oranı hala çok yüksek.

ÜÇ

Ciddi tendon yaralanmaları için, cerrahi onarım şu anda mevcut olan en iyi yöntem olabilir ve çoğu ameliyat tendonun kemiğe geri dikilmesini amaçlamaktadır. Küçük tendon yaralanmaları veya burkulmaları olan evcil hayvanlar için, ameliyatın neden olduğu ikincil yaralanmaları önlemek için dinlenmenin ve ağızdan ilaç tedavisinin daha iyi seçenekler olduğuna inanıyorum. Şiddetli biseps tendiniti ise uzun süre steroidal olmayan antiinflamatuar ilaçlar kullanılabilir.

Herhangi bir tendon yaralanması sessiz ve uzun süreli dinlenme gerektirir ve evcil hayvan sahibinin bakımına ve hastalığın ciddiyetine bağlı olarak bazılarının iyileşmesi 5-12 ay sürebilir. Evcil hayvan sahiplerinin koşmaktan, zıplamaktan, ağır yükler altında yürümekten ve kasları ve eklemleri aşırı çalıştıracak aktivitelerden kaçınması en iyi durumdur. Elbette köpeklerin yavaş hareketinin tamamen kısıtlanması da hastalıklara zararlıdır çünkü kas atrofisi ve diş tellerine veya tekerlekli sandalyelere aşırı bağımlılık meydana gelebilir.

Tendon hasarının iyileşme sürecinde, hidroterapi veya evcil hayvan sahipleriyle güvenli bir ortamda yüzme dahil olmak üzere kademeli egzersiz genellikle dinlenmeden 8 hafta sonra başlar; Kas masajı ve eklemlerin tekrar tekrar bükülmesi ve düzleştirilmesi; Kısa bir süre ve mesafe boyunca, bir zincire bağlı olarak yavaş yavaş yürümek; Kan akışını canlandırmak için hasta bölgeye günde birkaç kez sıcak kompres uygulayın. Ayrıca yüksek kaliteli kondroitinin oral yoldan verilmesi de çok önemlidir ve glukozamin, metilsülfonilmetan ve hyaluronik asit açısından zengin takviyelerin desteklenmesi önerilir.

İstatistiklere göre köpeklerin yaklaşık %70 ila %94'ü 6 ila 9 ay içinde yeterli aktiviteye kavuşabilmektedir. Böylece evcil hayvan sahipleri rahat edebilir, sabırlı olabilir, sebat edebilir ve sonunda iyileşebilirler.